Χειρουργική Ενδοκρινών Αδένων
Λαπαροσκοπική Επινεφριδεκτομή
Προτεινόμενη θεραπεία για τους ασθενείς με επινεφριδικές μάζες που παράγουν αυξημένη ποσότητα ορμονών και για πρωτοπαθείς όγκους του επινεφριδίου, που είναι ύποπτοι για κακοήθεια.
Οι περισσότεροι όγκοι των επινεφριδίων μπορούν να αφαιρεθούν με ασφάλεια λαπαροσκοπικά. Η λαπαροσκοπική επινεφριδεκτομή συνίσταται στην αφαίρεση του αδένα δια μέσου 3-4 μικρών τομών (1.5cm) με την χρήση ειδικών εργαλείων και κάμερας.
Στη διακοιλιακή τεχνική, ο ασθενής τοποθετείται σε πλάγια θέση και οι τομές γίνονται κάτω από και διαδοχικά κατά μήκος του σύστοιχου πλευρικού τόξου (αριστερά ή δεξιά). Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου γνωστά: ταχύτερη ανάρρωση, μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος και έξοδος από το Νοσοκομείο σε 1-2 ημέρες μετά την επέμβαση.
Γενικά, όγκοι μικρότεροι από 10cm μπορούν να αφαιρεθούν λαπαροσκοπικά.
Η πιθανότητα μετατροπής μιας λαπαροσκοπικής επινεφριδεκτομής σε ανοικτή είναι περίπου 2% για λόγους όπως: υποψία καρκίνου, απροσδόκητα διεγχειρητικά ευρήματα, περίεργη ανατομία, αιμορραγία και όταν ο όγκος είναι προσκολλημένος στους γύρω ιστούς ή όργανα.
Επιπλοκές
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι χειρουργικές επιπλοκές σχετίζονται άμεσα με την εμπειρία του χειρουργού. Έτσι λοιπόν, μια ασυνήθης επέμβαση όπως αυτή της επινεφριδεκτομής, είναι σημαντικό να διενεργείται από έναν χειρουργό που ειδικεύεται σε αυτήν.
Οι επιπλοκές επινεφριδεκτομής μπορεί να είναι:
1. Γενικές
Φλεγμονή και αιμορραγία. 1-2% πιθανότητα φλεγμονής του δέρματος και αποστήματος. Οι φλεγμονές είναι πιο συχνές σε ασθενείς με σύνδρομο Cushing γιατί η πάθησή τους προκαλεί κακή επούλωση του τραύματος.
Μετάγγιση σπάνια στη λαπαροσκοπική. Εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και πνευμονική εμβολή είναι σπάνια. 6% περίπου μπορεί να πάθουν μετεγχειρητική πνευμονία (λόγω θέσης).
Τέλος, ειλεός (προσωρινό μπλοκάρισμα του εντέρου) συμβαίνει σε ποσοστό 3%.
2. Επινεφριδική ανεπάρκεια
Αυτή θα συμβεί συνήθως σε ασθενείς με σύνδρομο Cushing, όπου ο εναπομείναντας αδένας δεν έχει λειτουργήσει ακόμα σωστά. Τα συμπτώματα της επινεφριδικής ανεπάρκειας είναι: αίσθημα γενικής αδιαθεσίας, ναυτία, έμετος, σύγχυση και ήπια κατάθλιψη.
Οι ασθενείς με σύνδρομο Cushing στους οποίους έγινε αφαίρεση του ενός επινεφριδίου, θα χρειαστούν για ένα χρονικό διάστημα αγωγή με στεροειδή. Ασθενείς στους οποίους έχουν αφαιρεθεί και τα δύο επινεφρίδια, χρειάζονται αγωγή με στεροειδή δια βίου.
3. Βλάβη στα γειτονικά όργανα
Τα επινεφρίδια ανατομικά βρίσκονται σε μια ιδιαίτερη θέση και περιβάλλονται από διάφορα σημαντικά όργανα και αγγεία. Το αριστερό επινεφρίδιο γειτονεύει με τον σπλήνα, πάγκρεας, στομάχι, νεφρό, παχύ έντερο και τα αγγεία αυτών.
Η πιθανότητα βλάβης τους είναι <1%, με συχνότερο τον σπλήνα. Το δεξιό επινεφρίδιο γειτονεύει με το ήπαρ, το δωδεκαδάκτυλο, το παχύ έντερο, το πάγκρεας, το νεφρό και την κάτω κοίλη φλέβα.
Ανάρρωση
Η ανάρρωση μετά από την λαπαροσκοπική επινεφριδεκτομή είναι ταχεία. Το ίδιο βράδυ μετά την επέμβαση οι ασθενείς μπορούν να αρχίσουν υγρά από το στόμα. Ο ουροκαθετήρας αφαιρείται μετά από 12 ώρες.
Άμεση είναι η κινητοποίηση με την βοήθεια παυσίπονων φαρμάκων.
Την επόμενη μέρα οι ασθενείς παίρνουν συνήθως εξιτήριο, εκτός αν χρειάζεται να μπούν σε αγωγή με στεροειδή οπότε μπορεί να χρειαστούν παρακολούθηση για μια ημέρα ακόμα.
Μετά την έξοδό τους από το Νοσοκομείο οι ασθενείς συνήθως σταματούν τα παυσίπονα 3-5 ημέρες μετά και οι περισσότεροι επιστρέφουν στις καθημερινές δραστηριότητές τους 2-4 εβδομάδες μετά.
Θυρεοειδεκτομή
Ριζικός Λεμφαδενικός Καθαρισμός
MIVAT – Ελαχιστα επεμβατικη θυρεοειδεκτομη
Παραθυρεοειδεκτομή
Ελάχιστα επεμβατική παραθυρεοειδεκτομή MIVAP
Επινεφριδεκτομή
O Δημήτρης Γιάλβαλης, εξειδικευμένος χειρουργός στους ενδοκρινείς αδένες, εφαρμόζει πρωτοποριακές μέθοδους με σκοπό την γρήγορη ανάρρωση εκάστοτε ασθενή αλλά και τον εκμηδενισμό της όποιας πιθανότητας επιπλοκών!