Γενική Χειρουργική

Περιεδρικό Συρίγγιο

Τα περιεδρικά συρίγγια είναι συχνά το αποτέλεσμα ταυτόχρονου ή προϋπάρχοντος περιεδρικού αποστήματος. Μπορεί όμως να εμφανιστεί με ή χωρίς την παρουσία περιεδρικού αποστήματος, αλλά το 50% των ασθενών με περιεδρικά αποστήματα θα έχουν και περιεδρικό συρίγγιο.
Το συρίγγιο είναι ουσιαστικά ένα μικρό κανάλι (τούνελ) που δημιουργείται κάτω από το δέρμα και συνδέει το έντερο (ορθό) και το δέρμα γύρω από τον πρωκτό.
Τα περιεδρικά συρίγγια αρχικά ταξινομούνται σε:

  • Απλά ή πολύπλοκα ανάλογα εάν πρόκειται για ένα απλό συριγγώδη πόρο ή έναν με πολύπλοκες διασυνδέσεις

  • Χαμηλά ή υψηλά ανάλογα με την θέση τους σε σχέση με τον έσω και έξω σφιγκτήρα

Έτσι, μια πιο λεπτομερής κατάταξή τους είναι:

  • Επιφανειακό συρίγγιο

  • Ενδοσφιγκτηριακό συρίγγιο

  • Διασφιγκτηριακό συρίγγιο

  • Υπερσφιγκτηριακό συρίγγιο

  • Εξωσφιγκτηριακό συρίγγιο

Τα ενδοσφιγκτηριακά είναι τα πιο συχνά και τα εξωσφιγκτηριακά τα πιο σπάνια, ενώ η παραπάνω ταξινόμηση ουσιαστικά βοηθά τους χειρουργούς για την επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής επιλογής.
Image

επικοινωνήστε μαζί μας για το δικό σας περιστατικό

Πότε πρέπει να επισκεφθώ τον Χειρουργό;

Οι ασθενείς με συρίγγια συχνά αναφέρουν στο ατομικό τους ιστορικό, προηγηθείσα παροχέτευση περιεδρικού αποστήματος.

Περιπρωκτικός πόνος, εκροή πύου από οπή του δέρματος πέριξ του πρωκτού, ερεθισμός του περιπρωκτικού δέρματος και μερικές φορές αίμα από το ορθό, είναι μερικά από τα συμπτώματα που παρουσιάζουν ασθενείς με περιεδρικά συρίγγια.

Ποιά είναι τα αίτια;

Το περιεδρικό συρίγγιο αναπτύσσεται όταν ένα περιεδρικό απόστημα παροχετεύεται αυτόματα ή όταν δεν έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.

Επίσης, μπορεί να προκληθεί από παθήσεις του εντέρου όπως η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (50% των ασθενών) και η εκκολπωματίτιδα, αλλά και σε ασθενείς με συστηματικά νοσήματα που προκαλούν εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος όπως σε ασθενείς με HIV.
Ακόμη και σήμερα τα περισσότερα περιεδρικά συρίγγια χρειάζονται χειρουργική αντιμετώπιση, διότι δεν μπορούν να κλείσουν από μόνα τους. O χειρουργός θα σας προτείνει την τεχνική, ανάλογα με την ταξινόμηση και βαρύτητά τους.

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Κατά την κλινική εξέταση του ορθού ανευρίσκεται ένα εξωτερικό άνοιγμα στο περιπρωκτικό δέρμα, από το οποίο εκρέει πύο ή κόπρανα. Παρουσία κοκκιωματώδους ιστού στην οπή του δέρματος, υποδηλώνει ένα καλά εγκατεστημένο συρίγγιο. Μερικά συρίγγια κλείνουν από μόνα τους αλλά προσωρινά, γι αυτό και η διάγνωσή τους είναι δύσκολη.

Σήμερα με την βοήθεια του ενδοορθικού υπερήχου δύο και τριών διαστάσεων, έχουμε στα χέρια μας ένα πιο αποτελεσματικό απεικονιστικό εργαλείο για την ανεύρεση της πορείας ενός περιεδρικού συριγγίου, ο οποίος μπορεί να συνδυαστεί με την ταυτόχρονη χορήγηση οξυζενέ μέσα στο συρίγγιο.

Επίσης, σε πολύπλοκες περιπτώσεις η Αξονική τομογραφία είναι πιο χρήσιμη, ενώ η MRI πυέλου μπορεί να εντοπίσει με ακρίβεια μέχρι 90% την πορεία του συριγγίου.

Θεραπεία

Ακόμη και σήμερα τα περισσότερα περιεδρικά συρίγγια χρειάζονται χειρουργική αντιμετώπιση, διότι δεν μπορούν να κλείσουν από μόνα τους. Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές τεχνικές, ανάλογα με την ταξινόμηση και βαρύτητά τους.

Στα απλά περιεδρικά συρίγγια γίνεται η κλασσική διάνοιξη (fistulotomy) σε όλο το μήκος του συριγγίου, από το έξω στόμιο του (δέρμα) μέχρι το έσω (ορθό), δημιουργώντας ένα αυλάκι το οποίο το αφήνουμε να κλείσει μόνο του (κατά δεύτερο σκοπό). Η τεχνική αυτή έχει μακροχρόνια αποτελέσματα και επιτυχία (92-97%). Όμως μια από τις σοβαρές επιπλοκές της μεθόδου είναι η ακράτεια, αφού οι ίνες του σφιγκτήρα του πρωκτού κόβονται κατά την επέμβαση.

Υπάρχουν για αυτό τον λόγο και μια σειρά άλλες τεχνικές που μπορούν να συνδυαστούν με την διάνοιξη του συριγγίου, που δεν περιλαμβάνουν διατομή των ινών του σφιγκτήρα:

Έγχυση Κόλλας ινώδους
Πραγματοποιείται έγχυσή της μέσα στον συριγγώδη πόρο με σκοπό να ενσωματωθεί με τους πέριξ ιστούς και έτσι επιπωματίσει το συρίγγιο. Παρότι δεν έχει αποδειχθεί ότι η μέθοδος έχει επιτυχία, δεν έχει επιπλοκές και μπορεί να επαναληφθεί.

Υπάρχουν επιπλοκές;

Συνήθεις επιπλοκές χειρουργικής αποκατάστασης περιπρωκτικών συριγγίων είναι:

  • Μετεγχειρητική φλεγμονή
  • Ακράτεια κοπράνων
  • Υποτροπή του συριγγίου, όπου ακόμα και μετά από την κλασσική διάνοιξη (fistulotomy) το ποσοστό υποτροπής είναι 21%.
Είναι ολοφάνερο ότι η θεραπεία των περιπρωκτικών συριγγίων είναι δύσκολη και περίπλοκη και για αυτό το λόγο θα πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με τον ασθενή και την περίπτωση.
Εξαιρετική δουλειά με τη μέγιστη δυνατή προσοχή, σχολαστικότητα, επαγγελματισμό και ευγένεια. Ευχαριστώ πολύ για όλα.
Φωτιος Καμίνης

επικοινωνήστε μαζί μας για το δικό σας περιστατικό