Το σύνδρομο Cushing μπορεί να επηρεάσει πολλά όργανα του σώματος και να δώσει ποικίλα συμπτώματα:

Χαρακτηριστικά συμπτώματα:

Οι ασθενείς με σύνδρομο Cushing διαγιγνώσκονται με τα εξής τέστ:

• Μέτρηση επιπέδων κορτιζόλης σε ούρα 24ώρου

• Επίπεδα κορτιζόλης στο σίελο

• Τέστ χαμηλής δόσης δεξαμεθαζόνης – Αυτό το τέστ συνίσταται στην πρόσληψη 1mg δεξαμεθαζόνης στις 11μμ και μετά τον έλεγχο των επιπέδων κορτιζόλης στις 8πμ το επόμενο πρωί. Εάν τα επίπεδα κορτιζόλης δεν πέφτουν, τότε η διάγνωση του συνδρόμου επιβεβαιώνεται.

Όταν η διάγνωση έχει επιτευχθεί το επόμενο βήμα είναι ο εντοπισμός της αιτίας που το προκαλεί – π.χ. είναι ένας επινεφριδικός όγκος, ένας όγκος στην υπόφυση ή ένας όγκος κάπου αλλού στο σώμα.

Εμείς θα ασχοληθούμε με τον επινεφριδικό όγκο, όπου όταν τα επίπεδα ACTH είναι χαμηλά, τότε με την διενέργεια αξονικής τομογραφίας (CT) ή μαγνητικής (MRI) κοιλίας μπορεί να εντοπιστεί εάν το ένα ή και τα δύο επινεφρίδια είναι προσβεβλημένα.

Οι ασθενείς με σύνδρομο Cushing που οφείλεται σε επινεφριδικό όγκο μπορούν να θεραπευτούν με χειρουργική αφαίρεση του ενός ή και των δύο επινεφριδίων, εξαρτάται ποιοί έχουν προσβληθεί.

H επέμβαση είναι εφικτή με ελάχιστα επεμβατική τεχνική (Λαπαροσκοπική Επινεφριδεκτομή).

Όταν το σύνδρομο Cushing οφείλεται σε νόσο του ενός επινεφριδίου, τότε το άλλο επινεφρίδιο υπολειτουργεί. Χρειάζεται κάποιος χρόνος μετεγχειρητικά μέχρι το εναπομείναν επινεφρίδιο αρχίσει πάλι να λειτουργεί σωστά και να παράγει κορτιζόλη.

Γι αυτό είναι απαραίτητο κατά την διάρκεια αλλά και μετά την επέμβαση οι ασθενείς να λαμβάνουν στεροειδή μέχρις ότου το έτερο επινεφρίδιο αρχίσει πάλι να δουλεύει κανονικά. Η δόση τους προοδευτικά ελαττώνεται μέχρι που διακόπτονται.

Ασθενείς στους οποίους αφαιρέθηκαν και τα δύο επινεφρίδια επίσης χρειάζονται στεροειδή τα οποία θα παίρνουν όμως δια βίου.