Νέα Τεχνική
Ελάχιστα Επεμβατική Μέθοδος για Κοιλιοκήλη & Βουβωνοκήλη eTEPRS Τεχνική
Η τεχνική eTEPRS εξασφαλίζει αποτελεσματική, ανώδυνη και αναίμακτη ενδοσκοπική θεραπεία κοιλιοκήλης, βουβωνοκήλης, κ.α. με άμεση κινητοποίηση του ασθενή και ακόμη πιο σύντομη επιστροφή του στην καθημερινότητά του.
Η επεμβατική αυτή τεχνική πραγματοποιείται λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά. Πλέον της ελαχιστοποίησης της νοσηρότητας του ασθενή συνίσταται και για την προσιτότητα της από άποψη κόστους, σε σχέση με τις άλλες προαναφερθέντες μεθόδους.
Επέμβαση Κήλης
Οι πιο συνήθεις επεμβάσεις που ακόμα εφαρμόζονται για την αποκατάσταση κοιλιοκηλών είναι η ανοικτή κοιλιοπλαστική με τοποθέτηση του πλέγματος επί του χάσματος (onlay), η ανοικτή κοιλιοπλαστική με οπισθομυική τοποθέτηση του πλέγματος (τεχνική Rives-Stoppa) με η χωρίς απελευθέρωση του εγκάρσιου κοιλιακού μυός (TAR) και η λαπαροσκοπική ενδοπεριτοναική τοποθέτηση του πλέγματος (IPOM).
Μια νέα λαπαροσκοπική τεχνική για την αποκατάσταση κοιλιοκηλών, μετεγχειρητικών κηλών και βουβωνοκηλών, άρχισε να εφαρμόζεται από το 2015, από τους πρωτοπόρους και εμπνευστές της Dr. Yuri Novitsky, Dr. Jorge Daes και Dr. Igor Belyansky, που αποτελεί τροποποίηση της συμβατικής τεχνικής TEP και βασίζεται στο ανατομικό γεγονός ότι ο προπεριτοναϊκός χώρος μπορεί να προσεγγιστεί από σχεδόν οποιοδήποτε σημείο του κοιλιακού τοιχώματος.
Τα όλο αυξανόμενα δεδομένα κλινικών μελετών που δείχνουν ότι η οπισθομυική τοποθέτηση του πλέγματος έχει πλεονεκτήματα έναντι των άλλων τεχνικών, σε σχέση με τα ποσοστά υποτροπής, τους οδήγησαν να εμπνευστούν αυτήν την εναλλακτική λαπαροσκοπική τεχνική, ώστε να πετύχουν την τοποθέτηση του πλέγματος σε χώρο όπισθεν των κοιλιακών μυών, που ονομάζεται εκτεταμένη ολική εξωπεριτοναική προσπέλαση (eTEPRS).
Πως πραγματοποιείται η επέμβαση;
Ο ασθενής τοποθετείται σε ύπτια θέση με τα χέρια κολλημένα στο πλάι. Για ομφαλικές, υπέρ-ομφαλικές και υπερ-ηβικές κήλες τα trocar τοποθετούνται όπως στο σχήμα 1α, ενώ για επιγαστρικές και υποξιφοειδικές κήλες, όπως φαίνεται στο σχήμα 1β.
Αρχικά, γίνεται μια τομή 15 mm κάτω από το αριστερό πλευρικό τόξο κατά την αριστερή μεσοκλειδική γραμμή.
Δημιουργείται χώρος όπισθεν του ορθού κοιλιακού μυός με ένα ειδικό εργαλείο που έχει στην άκρη του μπαλόνι διαστολής. Σε αυτόν τον χώρο εισέρχεται πιο κάτω Trocar εργασίας 10 mm και με την είσοδο της κάμερας και διαθερμίας, επεκτείνουμε την απελευθέρωση του οπισθομυικού χώρου (ορθού κοιλιακού) άνωθεν του περιτοναίου μέχρι την ηβική σύμφυση. Προς τα πλάγια προχωράμε προσεκτικά και μένουμε εσωτερικά της ημισεληνοειδούς γραμμής (linea semilunaris) για να αποφευχθεί τυχόν τραυματισμός στα αγγειονευρώδη στοιχεία.
Κατόπιν τοποθετούμε και τα υπόλοιπα δύο trocar εργασίας (5 mm) και ανοίγουμε την οπίσθια θήκη του ορθού κοιλιακού και ανοίγουμε με αργές κινήσεις τον χώρο πίσω από τον ορθό κοιλιακό δεξιά και αριστερά όσο χρειάζεται έτσι ώστε να μπορέσουμε να χειριστούμε με ασφάλεια το περιεχόμενο της κήλης και να το ανατάξουμε με προσοχή πίσω στην κοιλιά, ανοίγοντας το περιτόναιο.
Εάν απαιτείται, λόγω του μεγάλου χάσματος της κήλης το οποίο δεν είναι δυνατόν να κλείσει, να πραγματοποιηθεί απελευθέρωση του εγκάρσιου κοιλιακού μυός (eTEP TAR), γίνεται μια τομή με διαθερμία 1,5-2 εκ. στο μέσο του πλευρικού άκρου της θήκης του ορθού κοιλιακού στην άνω κοιλιακή χώρα όπου οι ίνες του εγκάρσιου κοιλιακού είναι ισχυρές, σε σημείο έσωθεν της ημισεληνοειδούς γραμμής, διατηρώντας τις νευροαγγειακές δέσμες.
Μετά την πλήρη διαίρεση των ινών του εγκάρσιου κοιλιακού μυός, η εγκαρσία περιτονία εκτίθεται και ο εγκάρσιος μύς αποκολλάται αμβλέως από την περιτονία που βρίσκεται κοιλιακά προς το περιτόναιο όπου σχηματίζουν ένα διπλό στρώμα.
Κάτω από την τοξοειδή γραμμή, η δημιουργία του χώρου πραγματοποιείται στο προπεριτοναικό επίπεδο όπως κάνουμε τυπικά στην τεχνική TEP ή TAPP για τις βουβωνοκήλες.
Μόλις ολοκληρωθεί η εκτομή στα πλάγια διαμερίσματα του κοιλιακού τοιχώματος, η κοιλιακή κοιλότητα επιθεωρείται για τυχόν αιμορραγία ή άλλη επιπλοκή.
Κατόπιν αφού ελαττώσουμε την πίεση του αερίου, κλείνουμε το χάσμα προς την λευκή γραμμή με ράμμα 2-0 μη απορροφήσιμο, ενώ για την οπίσθια θήκη του ορθού κοιλιακού και το περιτόναιο χρησιμοποιούμε ράμμα PDS 2-0 απορροφήσιμο.
Το μέγεθος του πλέγματος (αφού γίνει μέτρηση του χάσματος και του χώρου που δημιουργήθηκε) συνήθως είναι 20 × 25 εκ, μεσαίου βάρους μακροπορώδες πλέγμα πολυπροπυλενίου, που τοποθετείται από την μια ημισεληνοειδή γραμμή ως την άλλη (δεξιά και αριστερά) και από το επιγάστριο μέχρι την ηβική σύμφυση, αλλά υπάρχει σημαντική διακύμανση μεταξύ ατόμων. Εάν έχουμε κάνει (eTEP TAR) χρησιμοποιούμε πλέγμα 30 × 30 εκ για μεγαλύτερη κάλυψη. Προτιμάμε να στερεώσουμε το πλέγμα με κόλλα ή καθόλου καθήλωση.
Στη συνέχεια, ο χώρος ξεφουσκώνει από το αέριο υπό όραση, φροντίζοντας το πλέγμα να είναι επίπεδο. Εάν σημειωθεί αναδίπλωση πλέγματος κατά την αποσυμπίεση, το διοξείδιο του άνθρακα εισάγεται ξανά και το πλέγμα επανατοποθετείται σωστά.
Η τεχνική eTEPRS και eTEP TAR έχει βρει τα τελευταία χρόνια μεγάλη ανταπόκριση στην επιστημονική κοινότητα και εφαρμόζεται με επιτυχία. Να προσθέσουμε ότι η συγκεκριμένη τεχνική γίνεται και με την χρήση του ρομποτικού συστήματος Da Vinci (r- eTEP και r-eTEP TAR).